تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد فوتبالیست‌های نوجوان

زمینه و هدف: روش­های تمرینی مختلف می­تواند تاثیرات متفاوتی بر عملکرد جسمانی ورزشکاران داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد فوتبالیست­های نوجوان بود. مواد و روش­ها: 31 فوتبالیست نوجوان انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تمرینات پلایومتریک، تناوبی سرعتی و کنترل ‌تقسیم شدند. گروه­های آزمایش در یک دوره تمرین 6 هفته­ای شرکت کردند. داده­ها با استفاده از آزمون شاپیرو – ویلک، تحلیل واریانس یک­طرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی­داری P≤0.05 تحلیل شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی باعث بهبود معنی­دار سرعت عمومی (30 و 40 متر)، توان بی هوازی (بی­اسید لاکتیک، با اسیدلاکتیک)، قدرت پا، توان پا و عملکرد سرعتی فوتبالیست­های نوجوان شد. همچنین تمرینات پلایومتریک باعث بهبود معنی­دار سرعت عمومی 15 متر و تمرینات تناوبی سرعتی باعث افزایش معنی­دار Vo2max شد. عملکرد هوازی فوتبالیست­ها با هر سه نوع تمرینات پلایومتریک، تناوبی سرعتی و معمول فوتبال افزایش معنی­داری یافت. نتیجه گیری:می­توان گفت هر دو نوع تمرینات پلایومتریک و تناوبی سرعتی عوامل آمادگی جسمانی و عملکرد فوتبالیست­های نوجوان را افزایش می­دهد.هر چند با توجه به نتایج این مطالعه، تمرینات تناوبی سرعتی بهبود بیشتر این شاخص­ها را باعث می­شود.